బనశంకరి మాత ఆలయం, బెంగలూరు, కర్ణాటక

మొన్న జనవరి 26న పబ్లిక్ హాలిడే అని, ఎప్పటినుండో బనశంకరి ఆలయం దర్శించుకోవాలి అనుకున్నది ఈరోజు ఏమైనా అవుతుందో లేదో అనుకుంటూ వుంటే మా వాడు ప్రొద్దునే 41 రోజుల శివాలయ అభిషేకంకి వెళ్ళాలి అనుకున్నది గుర్తు చేస్తూ సాయత్రం వెళ్దాము అన్నాడు. సరే అని ఆరోజు వ్యవహారాలు చూసుకుంటుంటే, ఏదో ఆఫర్ వుంది పెళ్లికి ఒక కోటు కూడా తీసుకోవాలి అని స్నేహితుడు వాళ్ళతో పాటు మరో ఇద్దరు షాపింగ్ వెళ్తున్నారు అని తెలిసింది. గుడికి సాయంత్రం వెళ్ళాలి కాబట్టి ఈలోపు వెళ్ళాలా వద్దా, వెళ్ళితే సాయత్రం గుడికి వెళ్ళగలమో లేదో అనుకుంటూ సందిగ్ధావస్థలో లో కొట్టుమిట్టాడుతూ, ఏమైనా సూచనలు వస్తాయేమో అని చూసాను. అటు కొంత, ఇటు కొంత శూచనలు వచ్చాయి :).

 ఎట్టకేలకు షాపింగ్ కి వెళ్ళాలి అని డిసైడ్ అయి వెళ్ళాను. సమయం అలా, అలా గడిచిపోయింది. గుడి, షాపింగ్ మాల్ కి దగ్గరే కాబట్టి స్నేహితుడి పిలిస్తే అక్కడకి వస్తే, ఇద్దరం కలిసిపోవచ్చు అనిపించింది. తర్కం గా ఆలోచిస్తే అది కరక్టే అనిపించినా ఎందుకో అలా చెయ్యాలి అనిపించలేదు. బాహ్య శుద్ధో, అంతర శుద్దో తెలియదు కాని ఏదో మిస్ అయ్యింది అనిపించి, వెంటనే రూం కి వెళ్లి స్నానాదులు కావించుకుని, కాస్త పూజ చేసుకుని, స్నేహితుడిని తో కలిసి ఆలయానికి ప్రశాంతంగా చేరుకున్నాను.

    1915 వ సంవత్సరంలో సోమన్న శెట్టి అనే బనశంకరి అమ్మవారి భక్తుడొకడు ఈ ఆలయాన్ని కనుగొన్నట్లు, మాగడి బనశంకరి ఆలయం నుంచి విగ్రహాన్ని తెచ్చి ప్రతిష్ఠ చేసినట్టు చెబుతారు. ఈ ఆలయంలో వున్న ఒకానొక ప్రత్యేకత ఏమిటి అంటే ఇక్కడ హిందూ దేవాలయలో ఎక్కడా లేనట్టు 'రాహు కాలం' లో పూజలు చేస్తారు. దానికి ఒక స్థల పురాణ గాథ కూడా చెబుతారు.

ముగ్గురు ప్రతివ్రతలు ఒక్కసారి రాహుకాలంలో వచ్చి అమ్మవారికి పూజ చెయ్యవలసిందిగా పూజారిని కోరతారు. అది రాహుకాలం కాబట్టి మొదట నిరాకరిస్తాడు. వాళ్ళు పట్టుబట్టగా చివరికి అంగీకరించి పూజ పూర్తి చేసి ప్రసాదం ఇవ్వటానికి బయటకు రాగా వచ్చినవారు మాయమవ్వటం గ్రహించి, వచ్చినవారు అమ్మవారి రూపాలే గాని మరొకటి కాదని తెసుకుంటాడు. ఆనాటి నుంచి ఇక్కడ రాహుకాల పూజతో అమ్మని ఆరాధించి భక్తులు అమ్మ అనుగ్రహానికి పాత్రులవుతున్నారు. ఇప్పుడు మనం పిలుచుకుంటున్న 'బనశంకరి' ఒక పెద్ద ఏరియా అది అమ్మవారి పేరు మీదనే వచ్చింది. 

మేము వెళ్ళేసరికి ఆలయంలో ఉత్సవాలు జరుగుతున్నాయి. విద్యుథలంకారాలతో మిరుమెట్లు గొలుపుతూ శోభాయమానంగా వుంది ఆలయం. రథోత్సవం జరిగినట్టు గుర్తుగా బయట రథం ఆహ్వానం పలుకుతున్నట్లు వుంది.

   బనశంకరి - వన (అడవి) శంకరి (శంకరుని శక్తి), కన్నడకి వచ్చేసరికి బన శంకరి అయ్యింది. మొన్నా మొన్నాటి దాకా ఇదంతా అడవే కదా. సరే ఈ ఆలయ విశేషాలు ఇక్కడ మరియు ఇక్కడ చూడండి.

   ఈ ఆలయంలో ఒక దర్శనానికి సంబందించిన వరకు ఒక ప్రత్యేకత వుంది. అది మేము 50 టికెట్ తీసుకుని 'స్పెషల్' దర్శనంకి వెళ్ళాక తెలిసింది. అదేమిటంటే ఉచిత దర్శనం వాళ్ళు దేవుడికి 'దగ్గర' లైనులో వుంటే మాబోటి 'వి.ఐ.పి' లు కాస్త దూరంగా దర్శనం చేసుకుంటారు :). ఎందుకో అప్రయత్నపూర్వకంగా సంతోషంతో కూడిన చిరునవ్వు వచ్చింది. మా వాడు ఏమిటన్నట్టు చూసాడు. దర్శనం అయ్యాక దీనిగురించే చెప్పాను. ఆలయం ప్రభుత్వ ఆధీనంలో ఉన్నప్పటికీ, కమిటి వారు ఎవరు నిర్వహిస్తున్నారో కాని కరెక్ట్ గా నిర్వహిస్తున్నారు. మాకు అంత సమయం లేదు, అంత 'క్యూ' లో నిల్చోలేము అండి, కానీ దేవుడిని మాత్రం తొందరగా చూసేయ్యాలి, అనుగ్రహం సంపాదించేయ్యాలి, అది కూడా డబ్బులతో కోనేయ్యాలి అనుకునేవారికి ఇవ్వవలసిన ప్రాధాన్యం అదే.

ఐతే పూర్తిగా వాళ్ళను విమర్శించలేను కానీ, ఈ 'స్పెషల్' వల్ల ఏదో ఒక రూపేణా దేవాలయంకి సహాయం చేసినవారవుతున్నారు. పోనీ అమ్మ వారిని అలా అనుగ్రహిస్తున్నది అనుకోవాలి. దేవుడిని ఇంకొంచెం దగ్గరగా చూడాలన్న 'మంచి స్వార్ధం' కూడా కావచ్చు. సరే ఆ వివాదాస్పద విషయాలు పక్కన పెడితే, అమ్మవారి దర్శనం చేసుకున్నాక, పక్కనే అయ్యవారి దర్శనం కూడా చేసుకున్నాము. అక్కడ నుంచి బయటకు రాగానే, అదే ఆవరణ లో యజ్ఞం చేసినట్టు వున్నారు, అక్కడ దర్శనం అవీ చేసుకుని నవగ్రహ ఆలయం దగ్గరకు వచ్చి అక్కడ తీర్థం ఇస్తున్నారు అవి తీసుకుని, శాకంబరి మాత ఉపాలయంకి వెళ్ళాము.

     శాకంబరి (శాకములను ధరించిన అమ్మ) వారి ఆలయం,  ప్రధాన ఆలయం పక్కనే వుంది. ఇక్కడే దీపాలు అవీ నిమ్మ చెక్కలలొ పెడుతున్నారు. అక్కడొక నుయ్యి కూడా వుంది. తాళాలు కట్టారు వాటికి పిల్లలు కోసమో మరో కోరిక కోసమో కావచ్చు. వెనుకవైపు అన్నదానం కి ఏర్పాటు చేసినట్టు వున్నారు. వరసగా కూర్చుని తినటానికి ఏర్పాటు కనపడ్డాయి. అంతా బానే వుంది కానీ చెప్పుల స్టాండ్ గుడి ఆవరణలో ఏర్పాటు చెయ్యటం ఇబ్బందిగా అనిపించింది. బయట వదిలేద్దామనుకున్నా లోన స్టాండ్ వుంది అని చెప్పటంతో తప్పలేదు. సరే ఆ విషయం పక్కన పెడితే కొన్ని విషయాలు చెప్పాలి. అవేమిటంటే ....!

     ఒక ప్రవచనంలో శ్రీ చాగంటి కోటేశ్వరరావు గారు గ్రామ దేవతలు గురించి చెప్పారు. అవి విన్న తరువాత అవగాహనతో పాటు, అనకూడదు కాని అంతకుమున్న వున్న దాని కంటే కొంచెం ఎక్కువ భక్తి కలిగింది. ముత్యాలమ్మ, తలుపులమ్మ, నూకాలమ్మ, గంగానమ్మ తదితర గ్రామ దేవతలు వినేవుంటారు. ఆయా అమ్మవార్ల పేర్లకు ఆయా ప్రత్యేకత, అనుగ్రహం వున్నాయి. మచ్చుకి చెప్పాలంటే, నూకాలమ్మ అమ్మవారి గురించి గురువు గారు ఏమి చెప్పారు అంటే, ఏదో ఒక పని నిమిత్తం ఒక గ్రామం నుంచి మరో గ్రామం పోయేవారు సరిహద్దులో వున్న నూకాలమ్మని 'అమ్మా నా కొంచెం భూమి మీద నూకలుంచమ్మా' అని ప్రార్ధించేవారంట. అమ్మ అలానే క్షేమంగా తిరిగి వచ్చేలా చేసేదంట. గాలో, ధూళో, మంత్రమో, తంత్రమో, మృగమో, మనిష్యో ఎటువంటి ఆపదలు దరిచేరనివ్వక క్షేమంగా తిరిగివచ్చేలా అమ్మ చుసుకొనేదంటా.    అలా ఒక్కో అమ్మ రూపానికి ఒక్కో దయ, అనుగ్రహం. ఇన్ని అవతారాలు, ఇన్ని రూపాలు భక్తుల అనుగ్రహానికి, ధర్మ పరిరక్షణకే కదా. నిజానికి అమ్మ అనుగ్రహాన్ని చవి చూసే సంఘటనలు నాకు కలిగాయి. మా వూరి పొలిమేరలో కూడా 'నూకాలమ్మ' అమ్మవారు వున్నారు. పుష్కరాల సమయంలో స్నేహితులతో కలిసి వెళ్ళుతూ ఇక్కడ ప్రార్దించబట్టే ఆరోజు జరగవలసిన ప్రమాదాలు త్రుటిలో తప్పించుకుని ఆశ్చర్యానికి లోనయ్యము. అమ్మవారి దయకు 'అదృష్టం' అని పేరుపెట్టుకుని లేదా అదృష్టానికి ఆ 'క్రెడిట్' ఇచ్చి ఆనంద పడ్డాము.